ironia — 1. Ironia losu «nagły, niepomyślny obrót wypadków, które zapowiadały się korzystnie, szczęśliwie dla kogoś, czegoś»: Wy z Teresą (...) jesteście stworzeni dla siebie. Co za ironia losu, żeście się nie pobrali. M. Dąbrowska, Noce. 2. Jak na ironię … Słownik frazeologiczny
ironia — ż I, DCMs. ironianii, blm «ukryta drwina, utajone szyderstwo, złośliwość zawarta w wypowiedzi pozornie aprobującej» Jadowita, zgryźliwa ironia. Mówić z ironią. ◊ Ironia losu «nagły, niepomyślny obrót wypadków, które zapowiadały się szczęśliwie» ◊ … Słownik języka polskiego
los — 1. Los sobie z kogoś drwi, zadrwił «komuś się nie wiedzie, ktoś ma kłopoty»: Na wewnętrznej stronie drzwi widniało napisane identycznym charakterem co mój i takim samym ołówkiem ohydne, reakcyjne zdanie. Tak sobie zadrwił ze mnie los po raz… … Słownik frazeologiczny
los — m IV, D. u, Ms. lossie; lm M. y 1. «dola, koleje życia, bieg wydarzeń» Ciężki, zły, marny los. Koleje losu. Skarżyć się na los, przeklinać los. Pogodzić się z losem. Dzielić z kimś los. Narażać się na niepewny los. Rzuc … Słownik języka polskiego
los — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. lossie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bieg, rozwój wydarzeń przytrafiających się w życiu człowiekowi, związanych z czymś; koleje życia, dola : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień